Rozdział 16

*

Zayn zachęcił Allie, aby najzwyczajniej w świecie spotkała się ze starymi znajomymi. Zgodziła się chętnie, bo dlaczego miałaby nie skorzystać z ostatnich trzech dni wakacji? Poza tym, Cole sam zadzwonił do niej z propozycją pójścia na imprezę.

Malik podjechał pod klub.

- Bądź grzeczna – przestrzegał, jak małą dziewczynkę. – Jadę oglądać mecz z chłopakami, mam po ciebie przyjechać?

- Nie, mam blisko – wyszczerzyła zęby w uśmiechu.

-To leć, miłej zabawy!

Dał jej buziaka i odjechał z podjazdu.

Przed budynkiem czekał już wysoki, krótkowłosy brunet wraz z jasnym szatynem. To Cole i Lucas. Widząc Allie po raz pierwszy od roku, na jej widok wybałuszyli oczy. nie wiedzieli co było lepsze – płomienne, długie włosy? Przyciągające oczy? A może zgrabna sylwetka?

- O rany – zawołał Cole. – Zawsze byłaś śliczna, ale teraz przeszłaś samą siebie! Łał!

Chłopcy przytulili ją na przywitanie.

- Was też miło widzieć – westchnęła teatralnie. Obaj złapali ją pod ręce i zaprowadzili do klubu.

Ogromna przestrzeń zajęta była dużą ilością ludzi. Tańczyli w rytm głośnej muzyki, dobiegając z wielkich głośników, w każdym możliwym kącie całowały się wstawione pary. Znajomi zmrużyli oczy, neonowe reflektory wirowały razem z osobami na parkiecie.

- Chodź, idziemy do reszty! – zawołał Lucas.

Przy barze siedziały jeszcze cztery osoby. Allie bez trudu poznała w nich kolegów z paczki.

Podbiegły do niej dwie z nich. Jedna dziewczyna miała blond, krótkie włosy i piegi. Była to Katie.

- Oh, cześć! Wspaniale, ze jesteś – ścisnęła ją mocno.

Zaraz po niej przytuliła ją dziewiętnastolatka o również jasnym odcieniu włosów, te jednak były kręcone. Rebecca! Tak to ona!

- Rany, super cię widzieć! Jak chłopaki powiedzieli, ze przyjdziesz to od razu się ucieszyliśmy! – zawołała tą typową, prostą mową, charakterystyczne słownictwo – pomyślała z przykrością Ruda.

- Miejsce dla nas! – krzyknął ktoś gardłowym głosem, to na pewno… Jonathan! Zza Rebecci wyłonił się przystojny blondyn. – Cześć, Alls – obdarował ją całusem w policzek.

- Oh, moja kolej – westchnął czarnowłosy Max.  O mało nie zgniótł Rudzielca swoim zbudowanym ciałem. – Myślałem, ze już nigdy nas nie odwiedzisz.

- Tak… rzadko bywam w domu. Mam dużo nauki, nie blefuję – położyła rękę na piersi, by umocnić ich w przekonaniu, iż mówi prawdę.

Pokiwali smutno głowami, zamawiając drinki. Tak dobrze się rozmawiało, że nawet nie zauważyli kiedy do gry weszła czwarta szklanka alkoholu.

- Chodź, zatańczymy, mała – Maxxi pociągnął ją na parkiet.

Ruda zawsze uwielbiała się bawić, była domatorką, lecz w liceum przynajmniej raz tygodniowo szaleli ze swoją paczką w klubie. Dlatego też na parkiecie była niezłym kąskiem i będąc singielką wirowała wśród chłopców.

Dlaczego by nie spróbować? – pomyślała. – Nic nie zaszkodzi.

Tańcząc z Maxem, złapała się ramienia innego chłopaka, widząc jego zainteresowanie tańczyła z nim chwilkę. Potem przeskoczyła w drugą stronę, kręcąc się samotnie poczuła, jak ktoś łapie ją za talię, było to Cole. Wiele osób patrzyło na nich, gdy razem wirowali w tańcu, Rudowłosa jednak poczuła lekkie szarpnięcie i już była w ramionach przystojnego mulata i czekoladowych tęczówkach. Któż to był?

W pierwszej chwili poczuła narastającą złość. Ten wieczór miała spędzić w towarzystwie znajomych.

- Co tu robisz? – zapytała poirytowana.

- Tańczę z najpiękniejszą dziewczyną na świecie – szepnął jej do ucha. I nagle całe rozdrażnienie znikło. Jak za pociągnieciem magicznej różdżki – wystarczyło jedno słowo Zayna.

- Mówiłeś, że idziesz oglądać mecz – droczyła się z nim, nie przerywając tańca.

- Tęskniłem! Skazałaś mnie na inne towarzystwo, to najgorsza kara!

- Nie przesadzaj. Dobrze wiem, że nie jesteś tu tylko dlatego.

- Okej, rozgryzłaś mnie! – zaśmiał się. – Pomyślałem, że sprawdzę, czy u ciebie wszystko dobrze. I chciałem zobaczyć co robisz w klubie pełnym przystojnych normalnych chłopaków.

Allie pociągnęła Malika w cichszy kąt Sali.

- Kiedy ty to zrozumiesz, Zayn? – zapytała, a jej głos się łamał, czuła się nieco wykończona.

- Dobrze wiem, jakie do dla ciebie męczące! Ciągła rozłąka, na każdym kroku paparazzi. To trudne! – odparł nerwowo, zły na siebie. Denerwowało go to, że nie może dać jej tyle, co normalny chłopak. Spokój, prywatność i bycie w każdej ciężkiej sytuacji przy niej.

- O, jesteś, Alls! – nagle ‘spod ziemi’ wyłonił się Lucas. – Wszędzie Cię szukam.

Przypatrzył się osobie, stojącej koło koleżanki. I nagle zrozumiał.

-Yea, nie wierzę! Zayn? – zaczął witać się z mulatem.

- Mm, ciebie także supcio widzieć… e?

- Lucas. Mam na imię Lucas.

Zayn pokiwał głową ze zrozumieniem.

Natomiast drugi chłopak wyjął z kieszeni pisak i podał go Malikowi.

- Podpiszesz mi się? – zapytał Lucas, wskazując żebra.

- Nie ma sprawy.

Ruda uderzyła się otwartą dłonią w czoło.

- Takiemu to tylko przywalić. Patelnią. Najlepiej teflonową. Chociaż szkoda… patelni oczywiście! – wymamrotała, zawstydzona szkolnym kolegą. A co jeśli Zayn pomyśli, że imprezuje z totalnymi głąbami? Jej znajomi nigdy nie wyznaczali się szczególną inteligencją, ale nie należeli do najgłupszych!

*dwa dni później*

Na lotnisku było wyjątkowo mało osób. Dziś był 28 sierpnia, dzień wylotu chłopców do Austrii. One Direction było tym nieco podniecone, cóż, nikt się temu nie dziwił. W gorszym nastroju były ich trzy przyjaciółki, Alex, Nicole oraz Rudzielec, które pozostawały same w Londynie. Dziewczyny starały się nie pokazywać chłopcom, że im smutno.

Gdzieś z boku Louis z blondynką żegnali się, wcale nie skrywając uczuć. ‘Carrot’ ( bo taki przydomek Lou dostał od Rudej ) całował Nicole.

- Nie wiem, czy z mojej perspektywy wygląda to tak fajnie – rzekł Niall na nich wskazując. Hazza objął blondynka.

- Nie martw się, nie jesteś sam!

Liam obejmował Nicole, szepcąc jej co chwila coś do ucha, na co ta rumieniła się uroczo lub chichotała.

Natomiast Zayn pocałował Allie we włosy i przycisnął jeszcze bliżej siebie.

- Dzwoń, dzwoń o każdej porze dnia i nocy! – mówił jej kolejny raz z rzędu. – Przylecę do ciebie, jeśli będzie taka potrzeba!

- Dam sobie radę! – śmiała się dziewczyna.

Stewardessa upominała pasażerów o wsiadaniu do samolotu.

Wszyscy szybko zaczęli się żegnać. Rudowłosa przytuliła Niallera, wyjęła z torby kolorową paczuszkę i podała chłopakowi.

- Żebyś nie zgłodniał – on tylko odpowiedział słodkim buziakiem w policzek i łagodnym uśmiechem.

Allie i Zayn doszli wczoraj do wniosku, że Niallowi będzie miło, kiedy Ruda da mu trochę słodyczy na drogę. Poza tym, dziewczyna czuła dziwne poczucie obowiązku, aby należycie dbać o blondynka.

-Pa, cześć dziewczyny! – zawołali chłopcy, wchodząc do samolotu. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rozdział 16 dodaję już teraz, 'Mania Młyn' napisała, że czeka na następy, więc prosze bardzo :))

Czekam na 5 komentarzy waszych pod tym rozdziałem - wtedy pojawi się siedemnasty. Proszę, nie zawiedźcie mnie.