Rozdział 43

~Allie~

Postanowiłam  wyprowadzić się z Londynu. Nie wiem na ile. Może miesiąc, może dwa, a może rok. Po prostu – uciec. Kolejny wypadek w moim życiu nie był zwyczajnym pechem, to była podpowiedź, że muszę coś zmienić.

Tydzień przesiadywałam w Bradford, razem z rodzicami i Cole’m, ale uznałam, że powinnam wrócić do pracy i zamieszkać gdzieś na stałe.

Wybrałam dalekie od Londynu, malutkie miasteczko nad morzem, gdzie mogła spokojnie pisać i wysyłać prace do redakcji, którą  Zayn poinformował o wypadku. Miałam z nimi wszystko uzgodnione, moim zadaniem była praca w samotności, a kiedy będę w formie – powrót do żywych.

Przez tydzień udawania idealnej formy przed rodzicami miałam naprawdę dość. Nie zapominając, że połamaną nogę miałam usztywnioną jedynie w bandaż, a resztę ciała kompletnie poharataną i nie opatrzoną. Cole również myślał, że miewam się dobrze.

A Zayn… uznałam go za przeszłość. Po wyjściu ze szpitala zdążyłam zabrać dużą część swoich rzeczy, wszystkie dokumenty i zostawiłam mu krótki list. Nie chciałam wracać do niego myślami. Powinien zająć się teraz Perrie.

Wiem, jestem cholerną egoistką.

Wysiadłam z nowego samochodu, który dostałam za utratę poprzedniego. Zaparkowałam przed moim domem. Nie była to willa, w której mieszkałam jeszcze trzy tygodnie temu, ale byłam z siebie naprawdę dumna.

Okolica była przyjemna, mało domów, mało aut, mało ludzi. Właśnie takiego miejsca szukałam! Mój dom był biały, piętrowy, otoczony krzakami pięknych dzikich róż, z tyłu znajdował się spory ogród z drewnianą huśtawką i równo przykoszoną trawą. Od razu zakochałam się w moim nowym miejscu zamieszkania. Wnętrze było cudowne, przyjemne i ciepłe. Od przedpokoju przechodziło się do naświetlonej kuchni, z dużym szerokim blatem i krzesełkami przy nim, był tam też nowoczesny sprzęt kuchenny. Dalej był salon, przestronny i w jasnych barwach, z kominkiem. Mała łazienka na dole i duża na górze. Schody prowadziły do korytarzyku, z którego wyjść można było do pięknej sypialni z ogromnym łóżkiem. Był tam też pokój do pracy i gościnny. Idealnie.

Powoli zwiedzałam dom i zachwycałam się każdym szczegółem. To był mój dom, na który zarobiłam sama, czułam się jak zwycięzca. Potem zaczęłam rozpakowywać rzeczy, miałam za sobą ciężki czas, jedyne czego chciałam to odpoczynek.

*

- Jeden durny list! Kilka słów zapisanych na papierze! Zero wyjaśnień! – chłopak kopnął wazon.

- Zayn, uspokój się! Miała powody, nie uważasz?

W pokoju zrobiło się cicho. Harry spojrzał skupiony na przyjaciela.

- Miała je.

Usiadł na kanapie i twarz zakrył w dłoniach.

Tego dnia Allie postanowiła ruszyć się z domu, chciała idealnie poznać okolicę, słyszała o jakiejś imprezie na plaży. Była to dobra okazja, aby kogoś poznać.

Była połowa czerwca, lecz pogoda nie spisywała się za dobrze. Dziewczyna założyła cienką, czarną kurteczkę, ciemne dżinsy i buty na obcasie. Czuła się dobrze, tutejszy klimat w zupełności jej sprzyjał. Szybkim krokiem wyszła z domu.

Na plaży było mało ludzi, miasteczko liczyło naprawdę niewielu mieszkańców, a z powodu pogody wszyscy tłukli się pod sporą, drewnianą altanką. Z boku paliło się ognisko.

Rudowłosa myślała, że zostanie niezauważona, jednak wszyscy mieszkańcy podeszli do niej i zaczęli Radośnie się przedstawiać, częstować herbatą i ciastkami, dziewczyna już dawno nie czuła się tak naturalnie. Wśród tych ludzi poczuła się swobodnie.

Nie było tu nikogo w jej wieku, a od sąsiadów dowiedziała się, że w mieście nie ma jej rówieśników, z wyjątkiem chłopaka grającego na gitarze. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Na początku chcę podziękować za dwa komentarze, którymi ucieszyłam się jak dziecko:) Słowa konkretnej, szczerej krytyki, czy uwagi dają naprawdę wiele do myślenia. Nie odpowiedziałam na komentarze, ponieważ moją odpowiedzią na nie jest ten rozdział.
 Jeszcze raz dziękuję - za niemal 10 tysięcy wyświetleń,  czytanie opowiadania i wsparcie ♥
+ kolejny rozdział mam już napisany (dużo dłuższy od tego!), ale od szybkości pojawienia się go zdecyduje ilość komentarzy :)