Rozdział 31

*

Harry oparł się o blat kuchenny. Jedyne o czym teraz myślał to Allie. Miał gdzieś, że zaraz powinien być na próbie z chłopakami. Miał gdzieś, iż nie nauczył się tekstu nowej piosenki. Allie. Prawda jest taka, że kiedy ją poznał podobała mu się. A nawet bardzo. Pociągała go jej subtelność i gracja, nigdy nie znał tak delikatnej dziewczyny. A teraz? Sam nie wiedział, co się z nim działo. To wszystko wróciło z dużo większą siłą. A chłopak z loczkami nie chciał. Nie chciał i nie umiał zapomnieć.

Z drugiej strony był także Zayn. Jego przyjaciel, niemal brat. Czy to możliwe, że mógł się zakochać w jego dziewczynie? Nie, skądże! Ale kiedy Harry poczuł nienaturalnie szybkie bicie serce, gdy ujrzał dziewczynę, zmierzającą do jego domu, już wiedział.

Zanim Allie zdążyła zadzwonić, Hazza już otwierał jej drzwi.

- O, cześć – rudowłosa uśmiechnęła się promiennie. – Nie przeszkadzam?

Loczek przytulił ja na powitanie, mówiąc.

- Ty? Nigdy! Właśnie… ogarniałem w kuchni, wiesz jak to jest, kiedy mieszka w domu jeden facet.

- Mhmm, wiem coś o tym. Mam coś dla ciebie, tekst nowej piosenki. Zayn kazał ci przekazać, żebyś go przejrzał.

- Zayn kazał? A on co robi?

- Pojechał na nagranie – dziewczyna przewróciła oczyma. – chciał ci to podrzucić, ale pomyślałam, że na pewno się nie obrazisz, jeśli zajdę ja.

Chłopak nachylił się do jej ucha i szepnął.

- Miła odmiana.

Rudzielca przeszedł lekki dreszcz, a chłopak zaśmiał się na jej reakcję.

- Aż tak na ciebie działam? – odparł z bezczelnym uśmiechem, dziewczyna nie chciała pozostać mu dłużna więc przejechała opuszkiem palca po wewnętrzne stronie jego uda. Teraz to Harry wstrząsnął się lekko, ale nim zdążył się obejrzeć, Allie wyszła z domu bez słowa.

     Nicole siedziała w Starbucks naprzeciwko bawiącej się słomką Rudej.

- Alls, ja.. – zaczęła blondynka, ale nie było dane jej skończyć.

- Daj spokój, nie zamierzam cię umoralniać, jesteś dorosła. Mogę ci pomagać, ale nie mam prawa kwestionować twojej decyzji.

Dziewczyna wzruszyła ramionami, poczym uśmiechnęła się pokrzepiająco, słysząc jej słowa, Nicole rzuciła się na nią z okrzykami radości.

- A ty? – zapytała. – co planujesz?

Rudzielec spojrzał na nią pytająco.

- Mnie nie oszukasz – niespodziewanie stanęła koło nich Alexandra. – Wiemy z Nicole, że coś nie tak… tylko co?

- Nie mogę wam powiedzieć, nie chciałybyście mnie znać.

Alex usiadła przy stoliku, przyjaciółki zaczęły wypytywać ją o Jacka. Jednak kiedy ona odpowiedziała ‘gorzej’, a w jej oczach zabłysła łza, dziewczyny wiedziały, że to nie żarty. Brunetka wzięła Allie za rękę, gładząc ją delikatnie.

Deszcze lał się strumieniami, rudowłosa szybkim krokiem szła do domu, była cała przemoknięta. Ucieszyła się na jego widok, w obecnej chwili jedynym jej pragnieniem był suchy, miękki sweter i herbata. W żadnym z okien nie paliło się światło, Zayna więc jeszcze nie było, pomimo późnej godziny. Już otwierała drzwi, kiedy poczuł dotyk na jej talii, stał za nią Harry. Uśmiechnęła się na widok przyjaciela, ale chłopak miał inne intencje. Złapał ją w pasie i pocałował, słodko i namiętnie.

Tym razem to Allie nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo Styles wybiegł z podwórka i pognał uliczką do swojego domu.

Dziewczyna zamknęła drzwi i zsunęła się po nich, po jej twarzy płynęły teraz duże, słone łzy.

Jednak kiedy Zayn wrócił do domu, jej już w nim nie było.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Czytasz? Zostaw po sobie ślad. 

PS. Nie martwcie się, jutro piątek i mamy weekend. :*